Dit jaar is het tien jaar geleden dat stadsdorpKNSM werd opgericht. Monique Hollman was een van de initiatiefneemsters en we vragen haar hoe het allemaal begon en waarom.

Het begin
Monique: Het was 2013 en ik kende Stadsdorp Zuid, dat was opgericht door Jacques Allegro. Hij heeft het verschijnsel stadsdorp in Nederland geïntroduceerd. Stadsdorp Zuid was het eerste stadsdorp in Amsterdam. Hij had een vriendin van mij benaderd om coördinator te worden. Zij werd ook betaald, eerst via subsidie en later ook via ledencontributies. Zij bracht mensen bij elkaar, organiseerde alle activiteiten.

Ik heb dat toen op de voet gevolgd. In 2013 verscheen er ook een artikel in de Groene Amsterdammer over stadsdorpen (link naar Pluk die roos nu uit mijn tuin – De Groene Amsterdammer ). Een wereld ging open voor mij, dit wilde ik ook. Maar ik wilde het niet alleen. Ik kende Anneke Oele en haar heb ik gevraagd of ze samen met mij zo’n initiatief wilde opzetten. Wat ook meewerkte, we waren allebei net gepensioneerd en hadden het gevoel zeeën van tijd te hebben. Dat viel natuurlijk tegen.

We hebben veel met elkaar gepraat. Waarom willen we dit, zoiets moet eigenlijk organisch ontstaan en wij gaan het sturen, is dat wel zo’n goed idee. We wilden het zo organiseren dat er iets ontstond dat eruitzag alsof mensen het zelf hadden bedacht.

Intussen werd de groep groter. Ria Jaarsma kwam erbij, Renée Hoogendoorn, Pieter van Hoof en Hanneke Bart. We richtten de marinadegroep op, alles moest in de week gelegd worden. Wat wilden we, welke thema’s waren belangrijk, wat voor activiteiten zouden we moeten organiseren, moeten de mensen contributie betalen of niet (zoals in Stadsdorp Zuid). Dat waren leuke gesprekken. We dachten dus diep na, zo breed mogelijk. En we deden het netjes, we hadden agenda’s, maakten verslagen en bewaarden alles.

Enquête
Om te kijken of het idee zou aanslaan, hielden we eerst een enquête, via brieven in de bus. We wilden klein beginnen, en benaderden eerst alleen bewoners van de vier panden van de gebroeders Wintermans: Socrates, Pericles, Archimedes en Diogenes. Uiteindelijk wilden we alle bewoners van het eiland bereiken. Maar aanvankelijk meldden zich voornamelijk de wat oudere bewoners. Inmiddels is er een stap gezet met het straatfeest vorig jaar, de nieuwjaarsduik en de plannen voor koningsdag en Sint Maarten, want daar zijn nu ook jongere bewoners en kinderen bij.

Stadsdorp als beweging
In 2014 gingen we echt van start. We hadden geen officiële juridische status, en moesten nog uitzoeken welke status dan wel. Intussen schoten de stadsdorpen als paddenstoelen uit de grond. We spraken veel mensen die zich daarmee bezighielden. Wat ons het meest aansprak was Stadsdorp Nieuwmarkt. Het waren ex-krakers, ze hadden ook geen juridische status en noemden zichzelf beweging. Dat wilden wij ook, een beweging zijn. We wilden geen subsidie aanvragen met alle problemen van dien. Als er geld bij kwam kijken, gingen we altijd met de pet rond.

In 2014 organiseerden we een introductiedag en -avond in de Kompaszaal. Een van de thema’s was zorgverlening. Zuid had al een contract met zorgverleners uit de stad, ze deden de prachtigste dingen. Maar dat sloeg hier niet aan. Zorgverlening viel als eerste af. We hebben het toen geprobeerd met vraag en aanbod, elkaar hulp verlenen. Toen ontstond het begrip ‘vraagverlegenheid’. Men wilde van alles doen, maar niemand die erom vroeg. Koken deden we ook niet. Ook dat is een stille dood gestorven. Niemand had daar echt zin in.

Inmiddels ging ook De Eester open. Zij benaderden ons om ons aan te sluiten, maar wij wilden binnen de grenzen van het KNSM eiland blijven. Met het thema ‘Beter een goede buur’ organiseerden we iets dat eigenlijk vanzelf zou moeten gaan. Maar het werkte, er gebeurde echt iets. Mensen gingen elkaar groeten. Prachtig.

Website
De website functioneerde nog niet zoals we wilden. We deden briefjes in de bus, mensen belden elkaar. Er kwam wel een nieuwsbrief, opgezet door Anneke Oele en haar man Otto Krol. Er werd een facebookpagina aangemaakt. We noemden onszelf stuurgroep en vergaderden om de beurt bij iemand thuis. De stuurgroep wisselde af en toe van samenstelling. Pem Goldschmidt, Go Ellens, Hans van Reemst en An van Bolhuis maakten er deel van uit.

Toen Anneke wegging, zij verhuisde naar Groningen, kwam Lucie de Vries erbij, dat was 2016. Met haar kwam er een nieuwe dynamiek. Zij heeft met een speciale subsidie de nieuwe website laten ontwikkelen.

Beter een goede buur
Ook maatschappelijk kregen we steeds meer de wind mee. Eenzaamheid bijvoorbeeld werd een issue in de politiek. Dat was voor ons vruchtbare grond. We werden met belangstelling gevolgd en hadden regelmatig gesprekken met de gemeente. We werden ook vaak benaderd door organisaties die ons wilden inlijven. Er kwam steeds meer belangstelling, maar wij bleven ons eigen ding doen. Daarom bestaan we nog steeds. We zijn een stadsdorp voor mensen uit de buurt. Ondanks, of misschien dankzij, alle interessante mensen die we hebben ontmoet, vonden we steeds meer onszelf. De nieuwe folder bewijst dat. Een prachtig overzicht van alle activiteiten.
Na zeven jaar, en de komst van Lucie, heb ik besloten alles over te dragen aan de nieuwe stuurgroep. Daar heb ik geen spijt van, want ik zag dat het goed was.

23-02-23